ŁZA WSPOMNIEŃ

 

Gdy jeszcze jako mały szkrab,

Z gazet okręty swe budował,

Matce szpuleczki nici kradł,

Po kątach swoją flotę chował.

 

Kadłubów wiotkich papranina

Maszty skręcone w cienkie rurki

Linek nicianych plątanina

Gdzieniegdzie jakieś grubsze sznurki.

 

Dziecinna flota posklejana

Płynęła w wyobraźni szkraba

Po wielkich morzach, oceanach

Przez burze, szkwały, jak armada.

 

Nieznane lądy odkrywała

Staczając bitwy, jak korsarze

W zacisznych portach spoczywała

I znów ruszała w rejsy marzeń.

 

Gdy Jerzym stał się mały Lulek,

Morze pokochał sercem całym,

Opłynął całą ziemską kulę,

Przeżył prawdziwe burze, szkwały.

 

Teraz na bulwar coś go gna

Chociaż popatrzeć chce w dal siną

W oku zabłyśnie wspomnień łza

Chciałby znów małym być chłopczyną.