CZY ZECHCESZ UWIERZYĆ... 

Czy zechcesz uwierzyć, kiedy ci wmawiają, 
Że przyszłość od ciebie jedynie zależy ? 
Że ty tylko możesz ziemskie wrota raju 
Otworzyć dla siebie i z losem się zmierzyć ?

 Czy prawdą jest to, żeś kowalem losu, 
Swojej egzystencji, inżynierem życia, 
Że idąc bezwiednie za wezwaniem głosu, 
Co woła, kieruje twym krokiem z ukrycia ? 

Czy aby naprawdę jeno własną wolą, 
Postępkami swymi władasz niepodzielnie 
I cokolwiek czynisz, jestże twoją rolą,
 Czoła przeciwnościom stawiać możesz dzielnie ? 

Jeśli tak jest wszystko, co ci się przydarzy, 
Na co tedy modły, świece i ołtarze, 
Nie wierz, że za grzechy piekło będzie smażyć 
Duszę twą, co ponoć dano tobie w darze.

 Napluj na sutanny, zburz kościołów mury, 
Niechaj cię nie mamią księżowskie kazania, 
Świat i bez tych łgarzy dosyć jest ponury, 
Pełen kłamstw, bezeceństw, bezsilnego łkania! 

Zwierz, co w kniei żyje, ponoć duszy nie ma, 
Nie zna kłamstw, obłudy, ni grzechu żadnego, 
Życie swe uchwycił łapami czterema, 
Gotów zawsze kłami bronić to, co jego. 

Tyś jest także zwierzem, żyjącym wśród ludzi,
 Nie daj się zagryzać, tym co gryźć umieją, 
Pamiętaj co rano, gdy się ze snu zbudzisz,
 Świat dla prostych ludzi, bywa dziką knieją .