CZARAMI  WZYWA

 

Widziałem plaże rozpalone słońcem,

Co poraża oczy i wysusza skórę,

Palmy zwiotczałe, zmęczone gorącem,

Piaski koralowe, brudno- szaro- bure.

 

Widziałem morza błękitne, gorące,

O wodach niebieskich, jak diament przejrzystych,

Osady rybackie, ryby latające,

Kamieniste brzegi u stóp gór urwistych.

 

Widziałem wulkany z dymu pióropuszem,

Co z czeluści ziemi ku niebu wypływa,

To wszystko jest piękne, ale na mą duszę,

Znam piękniejszy widok, co człeka porywa.

 

Nad chłodnym Bałtykiem z wiekowymi drzewy,

Wzniesienie ze skarpą podmytą przez fale,

Zalesione gęsto, słychać ptaków śpiewy,

Mimo ludzi wielu, nie boją się wcale.

 

Zejście jest ku morzu strome i piaszczyste,

Utrudzić się przyjdzie idąc do kąpieli,

Ale wody tutaj choć chłodne, lecz czyste,

Wszyscy, co raz byli, zawsze wracać chcieli.

 

Bo urok osady zlanej słońcem jasnym,

Choćby ktoś był nerwus i złośnik ponury,

Przywabia urodą, jakimś ciepłem własnym,

Czarami sprowadza- do Jastrzębiej Góry.